W 1886 roku Francuzi wprowadzili do uzbrojenie zupełnie nowy karabin strzelający prochem bezdymnym o kalibrze tylko 8mm - lebel 1886, zastosowanie prochu bezdymnego zaowocowało większą prędkością początkową, większym zasięgiem, mniejszym osadzaniem się zanieczyszczeń w przewodzie lufy. Prusy bardzo szybko zareagowały na to posunięcie powołując komisje i wprowadzając swój własny karabin - gewher 88 który często jest tez nazywany komisyjnym, manlicher-mauser lub manlicher II.

W przeciwieństwie do francuskiego Lebela Niemcy zastosowali opracowany wcześniej przez Manlichera magazynek pudełkowy, co było dużo lepszym rozwiązaniem magazynka rurowego zastosowanego w lebelu (przy rurowym, magazynku następowała zmiana środka ciężkości wraz z opróżnianiem się magazynka). Magazynek jednak trochę się różnią od tego z modeli Manlichera, był przystosowany na naboje bez wystającej kryzy oraz symetryczna łódką nabojową. Zastosowano w karabinie sprawdzony i ulepszony czterotaktowy zamek z mausera 1871, cienkościenna lufa osłonięta była stalową rurą - płaszczem, spełniającą jednocześnie role chłodnicy, rura ta jednak nie była zbyt dobrym rozwiązaniem, po pewnym czasie stawała się zbiornikiem rdzy - w dodatku w przypadku uderzenia łatwo następowało przestawienie przyrządów celowniczych.

Karabin od samego początku nie miał szczęścia, bardzo szybko okazał się bardzo "wystrzałowym" karabinem, często wybuchały lufy raniąc żołnierzy, a w przypadku przebicia przez iglice spłonki strzelający żołnierz "obrywał" po oczach gazami prochowymi, z powodu otworu w dnie magazynka dostawał się tam brud, który powodował zanieczyszczenie a w konsekwencji zacięcia broni. W związku z tym karabin bardzo często przechodził różne modyfikacje, mające na celu wyeliminowanie wad. Wymieniono w nich lufy, zmieniono czułka zamków, zaślepiono otwory znajdujące się od spodu magazynka (wcześniej naboje wkładane były razem z łódką i po wystrzeleniu ostatniego pusta łódka wypadała tym otworem), zastosowano łódki nabojowe jak w Mauserze 98. W 1905 roku przerobiono karabiny na naboje ostrołukowe "S", wymagało to ponownej wymiany luf, oraz przefrezowania komory zamkowej aby można było ładować dłuższe naboje, po przeróbce był to już model 88/05.

Widok na komorę zamkową i zamek.



karabinek

Pruski żołnierz z Gew 88 

 

   Widok na komorę zamkową z frezem dla naboi "S

 

Przekrój karabinu

Źródła:

TBiU nr91 karabin mauser wz. 1898

http://www.exordinanza.net/schede/gew88ger.htm

http://www.mauserwaffen.de/index.php?id=82&lang=de

http://www.angelfire.com/vt/milsurp/