ROSJA

W 1942 roku radzieckie dowództwo zgłosiło w biurze konstrukcyjnym Pawła Suchoja zapotrzebowanie na zaprojektowanie silnie uzbrojonego samolotu szturmowego dalekiego zasięgu. Samolot miał być zdolny do atakowania celów takich jak kolumny czołgów, linie zaopatrzeniowe i linie kolejowe, znajdujących się głęboko za linią frontu
Biuro przystąpiło do pracy nad dwoma prototypami, ale została ona przerwana w początkowej fazie z powodu konieczności ewakuacji zakładów w gąb Rosji. Opóźniło to prace nad "Su-8", aż do zimy 1943 roku, kiedy to ukończono i oblatano pierwszy prototyp.
Prototyp "Su-8" był dwusilnikowym, dwumiejscowym średniopłatem z klasycznym, wciąganym w locie podwoziem. Napęd zapewniały mu dwa silniki gwiazdowe typu ASz-71F o mocy 2200 KM każdy.
Podczas przeprowadzonych prób maszyna wykazywała dobre właściwości lotne. Osiągi samolotu także były satysfakcjonujące, a uzbrojenie ofensywne robi wrażanie nawet dzisiaj!
Samolot posiadał 4 działka 37 mm zabudowane w wannie pod kadłubem oraz 8 km 7,62 mm. Cały ten arsenał był obsługiwany przez pilota. Uzbrojenie defensywne składało się z 1 km 12,7 mm oraz 1 km 7,62. Samolot mógł unieść także 4 bomby po 150 kilogramów każda.

Niestety opóźnienie prac, spowodowane wspomnianą wcześniej ewakuacją oraz zmiana sytuacji na froncie (klęska niemiecka pod Stalingradem) spowodowały zmniejszenie zainteresowania tą udaną konstrukcją. Pod koniec 1944 roku przerwano dalsze prace, koncentrując się na produkcji i modyfikacjach samolotów będących już w użyciu.

W biurze Suchoja opracowywano także wersję "Su-8" z silnikami rzędowymi AM-42, ale nie została ona zrealizowana.

DANE TECHNICZNE:
Rozpiętość 20,50 m
Długość 13,58 m
Masa własna 9208 kg
Prędkość max. 550 km/h
Pułap 9000 m
Zasięg 1100 km








Źródło: "Letectvi+Kosmonautika" oraz Internet.