WŁOCHY

W 1941 roku włoskie Ministerstwo Lotnictwa przedstawiło wymagania na nowy, ciężki samolot myśliwski dalekiego zasięgu, mogący pełnić także rolę samolotu wielozadaniowego, rozpoznawczego oraz lekkiego bombowca. Jednym z dwóch projektów, jakie powstały w firmie SIAI w odpowiedzi na te wymagania był samolot oznaczony "S.M. 91".
Był to dwumiejscowy, dwukadłubowy średniopłat o konstrukcji metalowej i wciąganym w locie podwoziu (z kołem ogonowym). Maszyna napędzana była dwoma silnikami rzędowymi typu Daimler-Benz DB 605 A-1 o mocy 1085 kW (1475 KM) każdy. Załoga zajmowała miejsca w centralnie położonej gondoli kadłubowej.
Pierwszy prototyp "S.M. 91" poderwał do lotu pilot doświadczalny Aldo Moggi w dniu 10 (lub 11) marca 1943 roku. Zaraz po oblocie rozpoczęto próby w locie, które przerwała wrześniowa kapitulacja Włoch. Do tego momentu samolot spędził w powietrzu 27 godzin i 25 minut. W połowie października 1943 roku prototypem samolotu "zaopiekowali" się Niemcy. Maszynę poddano kolejnym testom, które prowadzone były między innymi w słynnym ośrodku doświadczalnym Luftwaffe w Rechlinie. Co stało się z "S. M. 91" po ich zakończeniu nie udało mi się póki co ustalić.

Najprawdopodobniej w lipcu 1944 roku ukończono i oblatano drugi prototyp tego samolotu. Wylatał on ledwie 3 godziny 26 minut po czym został zniszczony podczas nalotu na zakłady
Societa Italiana Aeroplani Idrovolanti (SIAI) pod koniec grudnia 1944 roku .

"S.M 91" posiadał bardzo silne uzbrojenie, składające się z 5 działek kalibru 20 mm. Był także przystosowany do przenoszenia jednej bomby o masie 500 kg lub czterech bomb o masie od 100 do 160 kilogramów każda.

DANE TECHNICZNE:
Długość 13,25 m
Rozpiętość 19,70 m
Wysokość 3,84 m
Masa własna 6400 kg
Prędkość max. 584 km/h
Pułap 11000 m
Zasięg 1590 km









Źródła: V. Nemecek "Vojenska letadla", "Skrzydlata Polska" oraz Internet.