WŁOCHY

Na przełomie 1938 i 1939 roku we włoskiej firmie Piaggio, pod kierunkiem inż. G.Casiraghi?ego rozpoczęto prace nad ciekawym samolotem myśliwskim z silnikiem umieszczonym za kabiną pilota. Projekt ukończono w marcu 1939 roku i oznaczono "Piaggio P.119". Był to jednomiejscowy, jednosilnikowy dolnopłat myśliwski o metalowej konstrukcji i klasycznym, chowanym w locie podwoziu. Napęd zapewniał mu potężny silnik gwiazdowy typu Piaggio P-XV RC-60. Dzięki umieszczeniu silnika za kabiną i przesunięciu samej kabiny do przodu kadłuba, na wysokość krawędzi natarcia skrzydeł, pilot miał zapewnioną doskonałą widoczność, a w przód kadłuba można było "włożyć" silne uzbrojenie strzeleckie.
Prototyp "Piaggio P.119" został oblatany dopiero 19 grudnia 1942 roku, przez pilota Nicolo Lana. Podczas prób w locie okazało się, że są duże problemy z prawidłowym chłodzeniem silnika, pomimo zastosowania dość dużego wlotu powietrza. Aby zapewnić w miarę przyzwoite chłodzenie konieczne okazało się maksymalne otwieranie klapek chłodzenia, co z kolei wpływało na pogorszenie własności aerodynamicznych samolotu. Słabe właściwości lotne uwidaczniały się zwłaszcza podczas startu i lądowania.
W dniu 2 sierpnia 1943 roku, właśnie podczas lądowania nastąpiło zablokowanie hamulców podwozia głównego i maszyna skapotowała, a zniszczeniu uległo śmigło oraz część skrzydła.
Wydarzenie to spowodowało, że do września 1943 niewiele działo się wokół "P.119", a po kapitulacji Włoch wszelkie prace nad tym myśliwcem zostały wstrzymane.
Zbudowano jeden, jedyny prototyp tego samolotu.



DANE TECHNICZNE:

Długość 9,70 m
Rozpiętość 13,00 m
Wysokość 3,00 m
Masa własna 2670 kg
Prędkość max. 640 km/h
Pułap 12500 m
Zasięg 1515 km

Uzbrojenie prototypu: 2 km 12,7 mm
Uzbrojenie planowane dla samolotów seryjnych: 1 działko 20 mm oraz 4 km 12,7 mm.






Źródła: "Letectvi + Kosmonautika 1981" oraz Internet