WIELKA BRYTANIA

W połowie lat 30-tych XX wieku wytwórnia Miles rozpoczęła wstępne prace nad wielkim samolotem pasażersko-transportowym, oznaczonym "Miles X". Planowano, że ta ośmiosilnikowa maszyna stanie się konkurencją dla statków pasażerskich. Konstruktorzy duży nacisk położyli na walory aerodynamiczne samolotu, stosując między innymi tzw. kadłub nośny. Aby zweryfikować poczynione założenia w praktyce na początku lat 40-tych postanowiono zbudować zmniejszony wariant przyszłego samolotu. W ten sposób powstała w pełni sprawna, latająca makieta oznaczona "Miles M.30. X Minor". Doświadczalny "M.30 X-Minor swój pierwszy lot wykonał w lutym 1942 roku.
Był to jedno- lub dwu-miejscowy górnopłat z trójkołowym podwoziem z kołem przednim., napędzany dwoma silnikami rzędowymi typu De Havilland Gipsy Major I Srs. Maszyna posiadała pokrycie ze sklejki i nie była uzbrojona, chociaż otrzymała oznaczenia RAF i numer U-0233. Podczas prób okazało się, że na tak małym "modelu" nie można uzyskać wiarygodnych danych, a oprócz tego pojawiły się kłopoty z silnikami. Zrodziła się jeszcze myśl o budowie większej maszyny doświadczalnej, jednakże w 1943 roku zrezygnowano całkowicie z koncepcji budowy samolotu "Miles X". Pociągnęło to za sobą automatycznie zakończenie prób z "M.30 X-Minor", który przekazany został do Aeronautical Technical School.
Niestety zachowało się bardzo mało danych technicznych, dotyczących tej maszyny.

DANE TECHNICZNE:
Wysokość 2,75 m
Rozpiętość 10,06 m
Długość 8,00 m
Masa własna 1229 kg
Masa całkowita 1923 kg








Źródło: D. Brown "Miles Aircrafts since 1925" oraz Internet