WIELKA BRYTANIA

W połowie 1939 roku pojawiła się oficjalna, specyfikacja (F. 18/39) według której brytyjska firma Martin-Baker przystąpiła do opracowywania bardzo silnie uzbrojonego samolotu myśliwskiego o wysokich osiągach. Powstał jednomiejscowy dolnopłat o całkowicie metalowej konstrukcji, z zakrytą kabiną i klasycznym, chowanym w locie podwoziem z kółkiem ogonowym. Dość charakterystycznym elementem tej maszyny, oznaczonej symbolem „MB.3", były trapezowe w kształcie skrzydła o stosunkowo małej rozpiętości. Napęd zapewniał jej rzędowy silnik typu „Napier Sabre II" o mocy 2048 KM.
Z zamówionych dwóch (według niektórych źródeł nawet trzech) prototypów w 100% ukończono jeden. Oblot „MB.3" miał miejsce 31 sierpnia 1942 roku. Wyniki pierwszych lotów pokazały, że maszyna wykazuje doskonałe właściwości w locie, a osiągi okazały się lepsze niż zakładała specyfikacja.
Atmosferę sukcesu przerwała katastrofa, kiedy to lądujący myśliwiec po awarii silnika uderzył w drzewo, grzebiąc w swych szczątkach pilota, którym był jeden z założycieli wytwórni (Baker).
Drugi z prototypów „MB.3" nie został ukończony, ale wytwórnia budując wersję rozwojową („MB.5") zastosowała w niej skrzydła oraz podwozie niego.

Myśliwiec „Martin-Baker MB.3" uzbrojony był w 6 działek kalibru 20 mm umieszczonych w skrzydłach. Zamontowano je budując samolot, ale przed próbami w locie zdemontowano.

Dane techniczne:
Rozpiętość 10,67 m
Długość 10,77 m
Wysokość 4,72 m
Pow. nośna 24,39 lub 24,43 m2
Masa całkowita 5215 kg
Prędkość max. 668 km/h
Pułap 10980 m












Źródło: "Letectvi + Kosmonautika" oraz Internet