POLSKA

W okresie międzywojennym Polska nie posiadała żadnego samolotu morskiego, mogącego przenosić torpedy lub bomby o większej masie. Lukę tę miał zapełnić zaprojektowany na przełomie 1933 i 1934 roku, samolot Lublin R-XX.
R XX był pięcioosobowym wodnosamolotem pływakowym o konstrukcji mieszanej, napędzanym dwoma silnikami typu Brisol Pegasus II. Prototyp ukończono wiosną 1935 roku. Dość szybko maszynę przetransportowano na lotnisko w Pucku i rozpoczęto próby w locie. Trwały one stosunkowo długo i były prowadzone w ścisłej tajemnicy. Podczas nich stwierdzono, że samolot odznacza się dużym zasięgiem, przyzwoitą prędkością lotu , a jego start odbywa się na odcinku o 45% krótszym niż zakładano! Jednak miał on także pewne wady, a najpoważniejszą były problemy z właściwym usytuowaniem obciążenia zmiennego. Pomimo tego podjęto decyzję o pozostawieniu samolotu na uzbrojeniu Morskiego Dywizjonu Lotniczego.

Licząc się z koniecznością poprawek jeszcze w 1935 roku rozpoczęto budowę ulepszonej wersji, oznaczonej Lublin R-XXA - miał to być model wzorcowy dla odmiany seryjnej. Maszyna ta miała zmienioną przednią część kadłuba, inne usterzenie ogonowe, nowe osłony silnika , wyrzutniki dla bomb głębinowych, całkowicie osłoniętą kabinę załogi, a stanowiska strzeleckie posiadły oszklone wieżyczki.
Budowa R-XXA została wstrzymana pod koniec 1935 roku, gdy budująca go firma Pl&L ogłosiła upadłość! Na jej miejsce powstała spółka LWS, która przejęła prace nad samolotem, nadając mu jednocześnie nowe oznaczenie: LWS-1. Prace prowadzono do połowy 1936 roku, kiedy to zapadła decyzja rezygnacji z tego samolotu na korzyść projektu LWS-5, mającego być morską odmianą samolotu bombowego LWS-4 "Żubr".

Dane techniczne:
Rozpiętość: 23,65 m
Długość: 16,64 m
Wysokość 5,90 m
Pułap: 5500 m
Zasięg: 1650 km
Prędkość max. 261 km/h

Uzbrojenie: 5 km 7,7 mm oraz 800 kg bomb lub torpeda.








Źródła: A. Morgała ?Polskie samoloty wojskowe 1918-1939"