JUGOSŁAWIA

Jugosłowiański samolot "Ikarus Orkan" powstał w 1937 roku i był przeznaczony do wykonywania zadań bombowych oraz rozpoznawczych. Była to dwusilnikowa, dwumiejscowa maszyna o konstrukcji metalowej, zbudowana w układzie górnopłata ze zdwojonym usterzeniem kierunku i chowanym w locie podwoziem.
Samolot zwracał na siebie uwagę bardzo starannie dopracowaną aerodynamicznie sylwetką.
Projekt "Orkana", opracowany przez zespół konstrukcyjny, pod kierownictwem S. Momcilovicia, po uzyskaniu wstępnej akceptacji został skierowany do realizacji. Latem 1938 roku na Międzynarodowej Wystawie Lotniczej w Belgradzie zaprezentowano model tego samolot, który następnie został przebadany w tunelu aerodynamicznym w Paryżu. Wyniki badań były bardzo obiecujące, przystąpiono więc do budowy prototypu.
Niestety jego budowa przeciągnęła się aż do wybuchu wojny, a jednym z podstawowych problemów był brak dostępu do odpowiednich silników. Wreszcie w marcu 1940 roku zapadła decyzja o zamontowaniu w "Orkanie" innych jednostek napędowych niż uprzednio planowano. Wybór padł na włoskie silniki gwiazdowe typu Fiat A-7 4 RC.38 z trzyłopatowymi, metalowymi śmigłami.
Nieuzbrojony prototyp oblatany został 24 czerwca 1940 roku w Zemun, niestety podczas lądowania uległo awarii podwozie i dalsze próby w locie wznowiono dopiero 19 maca 1941 roku. Tym razem poszło trochę lepiej, a samolot wykazywał dobre własności lotne oraz zadowalające osiągi. Nie obyło się jednak bez kłopotów, okazało się bowiem, że pojawiły się problemy z synchronizacją skoku śmigieł przy maksymalnej prędkości obrotowej silników.
Na początku kwietnia 1941 roku Niemcy zaatakowali Jugosławię. Podczas walk "Orkan" został nieznacznie uszkodzony, a następnie przechwycony przez hitlerowców i jak wiele innych samolotów zdobycznych, wywieziony do Rzeszy, gdzie ślad po nim się urywa. Do tego czasu "Ikarus Orkan" wykonał 13 lotów.

Prototyp nie był uzbrojony, a w wersji seryjnej planowano zastosowanie jednego stałego działka 20 mm typu Hispano-Suiza HS-404, dwóch stałych karabinów maszynowych 7,92 Browning-FN oraz pojedynczego, ruchomego karabinu tego samego typu w spodzie kadłuba i jednego Browning?a kalibru 12,7 mm na grzbiecie.
Samolot miał zabierać także 4 bomby o masie po 106 kilogramów każda.

DANE TECHNICZNE:
Rozpiętość 13,25 m
Długość 10,00 m
Wysokość 3,20 m
Masa własna 2870 kg
Prędkość max. 545 km/h
Pułap 11000 m
Zasięg 1200 km







Źródła: "Letectvi + Kosmonautika" 1988 oraz internet.