WLK. BRYTANIA

"Manx" zbudowany został w brytyjskich zakładach Handley Page, w połowie 1940 roku, jako maszyna eksperymentalna. Był to stosunkowo nieduży samolot o dość krótkim i pękatym kadłubie, w którym znalazły się miejsca dla pilota oraz obserwatora. Posiadał trójkołowe podwozie ze stałym kółkiem przednim oraz zdwojonym podwoziem głównym, chowanym w skrzydła. Napęd zapewniały mu dwa rzędowe silniki typu Gipsy Major II (inne źródło podaje jednak, że były to silniki Gipsy Moth), oba wyposażone w śmigła pchające. Maszyna zbudowana została w zasadzie w układzie bezogonowym – posiadała niewielki statecznik pionowy, zamontowany na końcu kadłuba oraz stateczniki pionowe na końcach skrzydeł, które to z kolei mniej więcej na 2/3 swej długości posiadały spory skos. Zarówno skrzydła, jak i kadłub miały konstrukcję drewnianą.
"Manx" oblatany został 25 czerwca 1943 roku i także w tym właśnie roku był testowany. Niestety ilość informacji dostępnych na jego temat jest bardzo znikoma.
Choć maszyna nie weszła do produkcji seryjnej to zdobyte przy niej doświadczenie wykorzystano przy pracy nad kilkoma późniejszymi konstrukcjami brytyjskimi.

Samolot nie posiadał uzbrojenia.

DANE TECHNICZNE:
Długość 5,50 m
Rozpiętość 12,20 m
Pow. nośna 22,80 m2
Masa własna 1820 kg
Pułap 4575 m
Prędkość przelotowa 240 km/h

















Źródła: "Jane's Fighting Aircraft of World War II" oraz Internet.