GROCHOWSKI G-63
ZSRR
Na początku lat 30-tych w biurze konstrukcyjnym kierowanym przez Pawła I. Grochowskiego zaprojektowany został dość ciekawy szybowiec transportowy. Głównym projektantem tej konstrukcji był B. Urłapow, a charakteryzowała się ona tym, że desant umieszczony był w pozycji leżącej, w pogrubionych skrzydłach. Grubość skrzydła wynosiła 630 mm, a żołnierze zajmowali miejsca w przedniej, przykadłubowej części i rozmieszczeni byli (leżąc głowami w kierunku lotu), po 8 w każdym skrzydle.
Szybowiec, noszący oznaczenie "G-63" został zbudowany w układzie średniopłata ze stałym podwoziem z kółkiem ogonowym. Samolotem holującym miał być dwupłatowiec "R-5".
Pierwszy prototyp "G-63" został zbudowany w 1932 w Leningradzie. Po oblocie i przeprowadzeniu serii lotów próbnych skierowano go do prób państwowych. Po ich zakończeniu komisja doszła do wniosku, że szybowiec spełnia oczekiwania i zezwoliła na dalsze prace nad tą konstrukcją. Zaowocowały one opracowaniem w 1934 roku nowej wersji szybowca pod oznaczeniem "G-63 bis". Otrzymała ona także indywidualne imię - Jakow Ałksnis - od nazwiska ówczesnego głównodowodzącego sowieckich sił powietrznych.
Jednak podstawową różnicą pomiędzy obydwoma prototypami było wprowadzenie w drugiej wersji kabiny dla drugiego pilota. Przeprowadzono kolejne próby, w tym desantowania żołnierzy. Pokazały one, że szybkie i sprawne opuszczanie szybowca przez spadochroniarzy jest bardzo utrudnione. Właśnie ta konkluzja była główną przyczyną przerwania prac nad "G-63 bis" i braku zainteresowania produkcją seryjną.
Prototyp został wkrótce przebudowany na eksperymentalny motoszybowiec przeznaczony do badania atmosfery. Nie znalazł on jednak uznania w oczach szanownej komisji państwowej. Wersja silnikowa nosiła oznaczenie "G-32 M-11" oraz nazwę "Strekoza", a napęd zapewniał jej silnik typu M-11 (początkowo o mocy 81 kW, a później 370 kW).
DANE TECHNICZNE:
Rozpiętość 28,01 m
Długość 14,00 m
Pow. nośna 70,00 m2
Masa własna 1400 kg
Prędkość max. 250 km/h
Max. udźwig 1800 kg
Załoga + desant 2 + 16 osób
Źródło: T. Królikiewicz "Szybowce transportowe".