NIEMCY

"Fa 330" był jednomiejscowym wiatrakowcem obserwacyjnym, przeznaczonym do zastosowania z pokładów łodzi podwodnych i pozwalającym na zwiększenie zasięgu obserwacji podczas operowania na pełnym morzu. Maszyna powstała w 1942 roku, była mała i miała konstrukcje na tyle prostą, że istniała możliwość zmontowania jej dosłownie w kilka minut. Nawet na pokładzie wynurzonego okrętu podwodnego. Gotowy, zmontowany "Fa 330" mógł wystartować z niewielkiej platformy umieszczonej z tyłu kiosku U-boota, gdy suma prędkości wiejącego z przeciwka wiatru oraz szybkości okrętu podwodnego wynosiła minimum 35 km/h. Długość liny, na której ciągnięto "Bachstelze" wynosiła około 300 metrów i pozwalała na osiągnięcie wysokości 220 metrów, dzięki czemu pilot mógł obserwować obszar o promieniu ponad 50 kilometrów. Połączenie z U-boot’em zapewniał telefon pokładowy. Wiatrakowiec po rozłożeniu można było umieścić w specjalnym, wodoszczelnym "hangarze-schowku".

Ogółem wyprodukowano około 200 sztuk "Fa 330", aczkolwiek dość trudno ustalić dziś jak wiele z tych maszyn użyto operacyjnie, wiadomo jednak, że nie było to zjawisko powszechne. Powodem tego mogło być to, że "Fa 330" w przypadku zagrożenia znacznie opóźniał zanurzenie awaryjne U-boota.
Według dostępnych informacji "Bachstelze" po raz pierwszy weszły do służby w połowie 1942 roku na południowym Atlantyku. Stosowano je także na Oceanie Indyjskim oraz Zatoce Adeńskiej. Kilka egzemplarzy było testowanych z podwoziem kołowym, ale bez większego powodzenia.

"Fa 330" nie posiadał uzbrojenia.

DANE TECHNICZNE:
Średnica wirnika 7,30 m
Długość 4,47 m
Wysokość 1,67 m
Masa całkowita 175 kg























Źródła: M. Murawski "Samoloty Luftwaffe1933-1945 " oraz internet .