NIEMCY

Prace konstrukcyjne nad następcą popularnego niemieckiego samolotu obserwacyjnego "Fieseler Fi-156 Storch" rozpoczęły się w 1939 roku i zaowocowały powstaniem konstrukcji oznaczonej "Fi-256", której prototyp oblatano 9 lipca 1941 roku.

Konstrukcja "Fi-256" była oparta o "Storch?a", ale dokonano kilku przeróbek, z których najistotniejszą było poszerzenie kadłuba i przystosowanie go do zamontowania foteli dla czterech pasażerów. Samolot miał ponadto automatyczne sloty na krawędzi natarcia skrzydeł i większy statecznik pionowy, a do napędu zastosowano silnik rzędowy typu Argus As 10P o mocy 206 kW (280 KM).

W sumie powstało 6 prototypów, a następnie kolejne 6 samolotów serii "0" ("Fi-256 A-0).

Maszyny prototypowe skierowane zostały do prób w Rechlinie oraz Tarnewitz. Jeden z prototypów był także używany w praktyce, jako samolot kurierski podczas lotów próbnych z latającą bombą "Fieseler Fi-103" (bardziej znaną jako "V-1") na Peenemunde.

Niemieckie Technisches Amt nie zdecydowało się na podjęcie decyzji o produkcji seryjnej tego samolotu, nawet pomimo deklaracji firmy Fieseler, która obiecywała produkcję rzędu 25 samolotów w miesiącu. Fieseler planował, że produkcja ruszyłaby od lipca 1944 roku.

"Fi-256" był 5-miejscowym górnopłatem ze stałym podwoziem i nie posiadał uzbrojenia.

DANE TECHNICZNE:
Długość 9,70 m
Rozpiętość 14,90 m
Wysokość 2,48 m
Pow. nośna 27,00 m2
Masa własna 1200 kg
Zasięg 730 km









Źródła: B. Kempski "Samolot wielozadaniowy Fieseler Fi 156 Storch", M. Murawski "Samoloty Luftwaffe 1933-1945" oraz Internet.