USA

We wrześniu 1941 roku, zakłady lotnicze Bell Airctaft otrzymały zlecenie opracowania projektu myśliwca o napędzie turbinowo-odrzutowym.
Prace prowadzone były w bardzo szybkim tempie i już miesiąc później pierwszy prototyp samolotu był gotowy. Maszyna, oznaczona została "XP-59", a swój pierwszy lot wykonała 5 października 1942 roku. Samolot ten, nazwany później "Airacomet" był pierwszym amerykańskim samolotem o napędzie odrzutowym. Napęd stanowiły dwa silniki General Electric I-A. "Airacomet" miał metalową konstrukcję, klasyczne usterzenie oraz chowane w locie podwozie z kółkiem przednim.
Pierwsze próby w locie nastręczały wiele kłopotów, gdyż silniki zachowywały się bardzo niestabilnie. Potrafiły, na przykład, zgasnąć w trakcie lotu i nie dawały się ponownie uruchomić. Prawdopodobnie tylko cudem nie doszło podczas prób do katastrofy!
Drugi prototyp, wyposażony w mocniejsze silniki typu General Electric J31, oblatany został 15 lutego 1943 roku, a pierwsze maszyny serii próbnej pojawiły się w sierpniu 1943 roku. Dwa samoloty z tej serii przekazano do US Navy w celu sprawdzenia przydatności "Airacomet?a" jako maszyny pokładowej. Przeprowadzone zostały także testy porównawcze "P-59" z samolotami myśliwskimi "P-47 Thunderbolt" oraz "P-38 Lightning". Okazało się, że "Airacomet" był szybszy od swoich konkurentów, lecz mniej zwrotny. Oba samoloty przewyższały go także walorami myśliwskimi. W związku z tym podjęto decyzję o zredukowaniu zamówienia na "P-59" z planowanych początkowo 100 sztuk do zaledwie 20. Wyprodukowane maszyny przeznaczone zostały do szkolenia.
"Airacomet" był uzbrojony w 1 działko 37 mm oraz 3 km 12,7 mm.
DANE TECHNICZNE:
Długość 11,62 m
Rozpiętość 13,62 m
Wysokość 3,65 m
Masa własna 3606 kg
Prędkość max. 658 km/h
Pułap 14050 m
Zasięg 987 km














Źródła: W. Bączkowski "Samoloty odrzutowe 1939-1945" oraz Internet