Po rozpadzie Cesarstwa i Królestwa Austro-Węgier w 1918 roku powstało samodzielne państwo węgierskie. Po pierwszych perturbacjach ostatecznie ukształtowane w 1920 jako Królestwo Węgier. Odziedziczyło ono duże zapasy wyposażenia wojskowego po byłej armii CK, w dodatku traktat w Trianon ograniczał armię Węgier do 32 tys. Żołnierzy i nakładał spłatę kontrybucji przez 33 lata. Spowodowało to, że węgierska armia używała sprzętu odziedziczonego po CK armii. Dopiero w latach 30-tych rozpoczęła produkcję nowego wyposażenia.
Manierki
Do lat 30-tych używano manierek austrowęgierskich modelu M1888, M1909, M1915 (fot. 1). Jedyną różnicą była nazwa . Literę M oznaczającą modell (czyli wzór) pisano wg węgierskiej nomenklatury po dacie.

Manierka wz1930 (kulacs 30M)
Była to kopia aluminiowej manierki austrowęgierskiej m1909. Od oryginału różniła się tylko mocowaniem korka (charakterystycznym dla manierek węgierskich)- za pomocą paska skórzanego (zamiast rzemienia) przymocowanego za pomocą aluminiowych nitów do szyjki manierki (fot. 1). Sygnowana na dnie manierki.

Manierka wz1934 med. (kulacs 34M Meü)
Aluminiowa manierka sanitarna o pojemności 1 litra, gładka zamykana na korek przymocowany paskiem do szyjki. Na pasku był dodatkowy nit do mocowania paska przytrzymującego kubek o pojemności 0,5l zakładany na dno manierki (fot. 2). Manierki były sygnowane na dnie, kubki natomiast przy rączce, wykonanej z aluminiowego drutu (fot. 1).

Manierka wz1935 (kulacs 35M)
Aluminiowa manierka o pojemności 0,75l, zamykana na korek z kubkiem o pojemności 0,5l zakładanym na dno. Od poprzedniego modelu (oprócz pojemności) różniła się karbami na przedniej ściance, mającym zapobiegać wgniataniu się. Kubek nie był karbowany. Istniała też wersja o pojemności 1 litra dla oddziałów górskich i saperów (fot. 3).

Menażki
Podobnie jak z manierkami, używano modeli austrowęgierskich M1914 (fot. 4) oraz okrągłych menażek M1869 (fot. 5).

Menażka wz1935 (csajka 35M)
Kopia emaliowanej austrowęgierskiej menażki m1914, wykonana z aluminium (fot. 6). Składała się z dwóch części: kociołka o wymiarach 180x160x75 mm (z uchwytem wykonanym z aluminiowego płaskownika) i patelni o wymiarach 180x160x22 mm- (z rękojeścią z aluminiowego drutu). Sygnowane na boku. Istniała też wersja o dwukrotnie większej pojemności patelni (głębokość zwiększona do 40mm) dla oddziałów górskich i saperów, później produkowana już tylko tę wersję dla wszystkich oddziałów (fot. 7).

fot. 1 - manierki wegierskie

fot. 2 - manierka 34M z kubkiem

fot. 3 - manierki 35M

fot. 4 - menażka 14M

fot. 5 - menażka-kociołek 1869M

fot. 6 - menażka 35M

fot. 7 - menażka 35M - obie wersje

PS
Specjalne podziękowania dla Biberika Jánosa za pomoc w weryfikacji informacji do tego artykułu.


Źródła:
Tomasz Otrębski „Katalog manierek” (rękopis).
http://www.netlabor.hu/roncskutatas/modules/wfsection/index.php