Vis wz 35
Vis z lewej strony
Źródło: adamsguns.com
Vis to jedna z najlepszych konstrukcji tego typu broni skonstruowanych przed 2 Wojną Światową. Konstruktorem jego pistoletu jest Piotr Wilniewczyca oraz Jan Skrzypiński. Skonstruowanie Visa związane było z koniecznością zmodyfikowania oraz ujednolicenia broni w Wojsku Polskim, które posiadało bardzo różnorodny sprzęt odziedziczony po zaborcach, oraz pochodzący z powojennych zakupów. Zazwyczaj była to broń już przestarzała. Początkowo rząd polski rozpoczął rozmowy z Czechosłowacja w sprawie zakupu licencji na czechosłowacki pistolet wz 24. Jednak był to pistolet bardzo skomplikowany i nie zbyt praktyczny. Czechosłowacja za odstąpienie licencji zażądała olbrzymia jak na te czasy kwotę 250tys dolarów. Pojawila sie jednak kontrpropozycja wykonania wlasnej krajowej konstrukcji przez inż Piotra Wilniewczyca. Wniosek ten przyjęto a założenia tej broni, opis techniczny i rysunki powstały w ciągu zaledwie 2 dni. Projekt został przyjęty rzez Departament Uzbrojenia i skierowany do dalszej realizacji. Nad dalszą pracą nad tą bronią zajęli sie Piotr Wilniewczyca oraz Jan Skrzypiński który był utalentowanym technologiem, powstał zgrany duet który pracujący nad projektem.
Układ ogólny wzorowany był na konstrukcji pistoletu Browninga M-1911, natomiast w szereg elementów wprowadzono zmiany, najważniejszą zmiana było trochę inne zaryglowanie niż w pistolecie Browninga, rygle pozostały takie same na górnej powierzchni lufy, ale zrezygnowano z ruchomego elementu łączącego lufę ze szkieletem, zastępując go odpowiednio ukształtowaną brodą, dobrze wpasowana w komorę zamkową. Rozwiązanie to zapewniało bardzo dobrą celność. Pracowano również nad dopracowaniem innych elementów. Pod koniec 1930 roku zostały zakończone rysunki konstrukcyjne a Państwowa fabryka Karabinów przystąpiła do wykonania prototypu. Pierwsze próby wykonano w 1931 roku i okazały sie pomyślne. Pistolet uzyskał polski patent nr 15567 i otrzymał początkowo nazwę WIS czyli pierwsze litery nazwisk konstruktorów, później jednak nazwę zmieniono na "VIS" czyli Siła po łacinie. Dalsze próby prowadzono w Zielonce oddając z pistolety 6000strzałow które potwierdziły niezawodność i celność nowej broni. Użytkownicy zgłosili jednak potrzebę kilku drobnych zmian które zostały wykonane w kolejnym prototypie (między innymi kształt tylnej części zamka).
Pistolet skierowano do seryjnej produkcji w Fabryce Karabinów w Radomiu. Od 1936 roku pistolet zaczęto używać jako broń osobista kadry zawodowej Wojska Polskiego. Powstało też w późniejszym czasie kilka ciekawych projektów takich jak wersja Visa na nabój kal. 11,43 stosowany w Colcie 1911, oraz wersja z możliwością prowadzenia ognia ciągłego z powiększonym magazynkiem i drewnianą kolbą. Jednak nie projekty te nie doczekały sie produkcji. Aż do wybuchu wojny wyprodukowano 49 400 szt pistoletów Vis, po klęsce w 1939 roku bronią to zainteresowała się niemiecka armia. Niemcy dla własnych potrzeb wyprodukowali ok 312 000 szt pistoletów, oznaczonych jako P.35(p). Początkowo były to składane egzemplarze z polskich części, później po wyczerpaniu sie zapasów produkowali z nowych. Jednak Visy produkowane z niemieckich części ostatnich serii produkcyjnych były zdecydowanie gorszej jakości.
Zasada działania była oparta na krótkim odrzucie luf, lufa w czasie strzału była ryglowana za pomocą dwóch występów ryglowych. W chwili oddania strzału lufa poruszała się prostoliniowo, następnie tylna część obniżała sie (Ruch ten zachodzi na skutek współdziałania ogona lufy i gniazda ryglowego szkieletu) i następowało odryglowanie. Do przeładowania broni wykorzystywana jest energia odrzutu zamka. Po wystrzeleniu ostatniego naboju zamek zatrzymywał sie w tylnym położeniu. Pistolet jest zasilany magazynkiem jednorzędowym, kurek zewnętrzny napinany kciukiem bądź oparcie go o biodro. Mechanizm spustowy działał dopiero po całkowitym zaryglowaniu broni. Pistolet był zaopatrzony w iglice przerzutową dzięki czemu zwolniony i spoczywający na iglicy kurek nie powodował oparcia grotu iglicznego o spłonkę naboju. Na zamku z lewej strony znajduje sie zwalniacz kurka, który pozwala na zwolnienie napiętego kurka przy załadowanej broni, bez oddania strzału. Broń bez trudu można było obsługiwać jedna ręką co było szczególnie ważne dla kawalerii.
"Vis" - dane taktyczno-techniczne
masa pistoletu bez magazynka: 0,950 kg
z magazynkiem bez nabojów: 1,023 kg
z magazynkiem i nabojami: 1,123 kg
pojemność magazynka: 8 nabojów
masa załadowanego magazynka: ok. 0,170 kg
długość pistoletu: 200 mm
wysokość: 140 mm
długość lufy: 120 mm
długość części bruzdowej: 100 mm
liczba bruzd: 6
skok bruzd: 250 mm
prędkość początkowa pocisku: 345 m/s
energia początkowa pocisku: 446 J
donośność skuteczna: 50 m
szybkostrzelność praktyczna: 10 strz./min.
grubość przebijanej suchej deski sosnowej z odl. 15 m: 120 mm
grubość przebijanej suchej deski sosnowej z odl. 50 m: 100 mm
Vis z prawej strony
W rozłożeniu
Schemat pistoletu
TbiU 86 - 9mm pistolet wz35 "VIS"
http://www.dws.xip.pl/PW/pw29.html
http://commons.wikimedia.org/wiki/Pistolet_wz._35_Vis
http://wilk.wpk.p.lodz.pl/~whatfor/vis.htm