zaloguj przez facebook



Jesteś tutaj » Strona główna » SERWISY IOH » Broń strzelecka » Artykuły » Mosin wz. 1891

Mosin wz. 1891



Mosin 1891/30

Permission is granted to copy, distribute and/or modify this document under the terms of the GNU Free Documentation License, Version 1.2 or any later version published by the Free Software Foundation; with no Invariant Sections, no Front-Cover Texts, and no Back-Cover Texts. A copy of the license is included in the section entitled "GNU Free Documentation License".



W połowie XIX wieku w armii rosyjskiej używano takich karabinów jak 10,67mm karabin Berdana. W 1883r. Konstruktorzy rosyjscy podjęli próby zmniejszenia kalibru broni strzeleckiej, powstała specjalna komisja, po 2 latach badań przedstawiony został projekt jednostrzałowego karabinu o kalibrze 8mm oraz nabój do tej broni. Opracował je płk Rogowcew ale mimo aprobaty ze strony komisii, karabin nie znalazł uznania w wojsku. Momentem zwrotnym stała się przyjęcie na uzbrojenie armii Francuskiej karabinu strzelającego amunicją z prochem bezdymnym i zmniejszonym kalibrze, karabin ten to Lebel 1886.
W 1887 roku w Rosji zaczęto przeprowadzać pruby broni obcej, największe zainteresowanie wzbudził karabin powtarzalny belgijskiej firmy L. Nagant. Natomiast wśród rosyjskich konstruktorów rozpoczęto intensywne prace nad rozwiązaniem własnej konstrukcji w oparciu o karabin L. Naganta.
W wyniku tych prac S. I. Mosin zaprezentował w 1890 roku wzór swojego karabinu którego ogólna sylwetka zbliżona była do karabinu naganta. W wyniku dalszych prac powstał karabin który wzbudził zainteresowanie tą bronią. Ruszyły prace w zakładach zbrojeniowych w Tule, gdzie grupą konstruktorów i mistrzów kierował osobiście sam kapitan Mosin.
Nowy karabin został poddany próbą porównawczym ze swoim pierwowzorem Naganta. Pruby te wykazały że w zakresie celności i szybkostrzelności oba te karabiny nie odbiegały od siebie, natomiast karabin Naganta wykazywał mniejszą skłonność do zacięć.
Komisja ostatecznie stwierdziła że zostaje wybrany karabin Mosina, na ta decyzje wpłyneła między innymi prostota wytwarzania, co było korzystne dla rozpoczęcia produkcji w rodzimych zakładach.
Rosyjski minister wojny Wanowski doręczyl carowi raport zawierający wyniki przeprowadzonych doświadczeń i prób oraz propozycję przyjęcia karabinu na uzbrojenie.
Car zatwierdził przedstawiony wzór karabinu do produkcji, oraz polecił nazwać go trzyliniowym karabinem wzór 1891 (1 linia = 0,1 cala czyli 7,62mm) W wojsku karabin powszechnie nazywano “Triechliniejką”a w przyszłości zaczęto karabin nazywać Mosin wz 1891.
W następnych latach w konstrukcji karabinu wz.1891 wprowadzano drobne zmiany. Opracowano też nową odmianę karabinu, tzw. wzór dragoński i kozacki. W 1907 roku wprowadzono do uzbrojenia karabinek wz. 1907. W 1908 w związku z wprowadzeniem amunicji z pociskiem ostrołukowym zmodernizowano celowniki produkowanych karabinów.
Pierwszą większą modernizację karabinu przeprowadzono dopiero pod koniec lat dwudziestych. Prace modernizacyjne prowadził zespół składający się z W. G. Fiodorowa, W. A. Diegtariewa, i F. W. Tokariewa. Efektem był karabin wzór 1891/30. który był prostszy w produkcji, zmieniono zewnętrzny kształt komory zamkowej z graniastosłupa na cylinder. Opierając się na konstrukcji karabinu wz. 1891/30 opracowano w1931 roku karabin wyborowy, wyposażony w celownik optyczny.
Natomiast karabinek doczekał się modernizacji dopiero pod koniec lat trzydziestych. W 1939 roku wprowadzono do uzbrojenia karabinek wz. 1938.
Po II wojnie swiatowej karabiny Mosina były produkowane na licencji w Polsce, Rumuni i na Węgrzech.
Opis konstrukcji: Mosin 1891 jest indywidualną bronią powtarzalną. Zamek czterotaktowy, ślizgowo-obrotowy. Zasilanie ze stałego magazynka o pojemności 5 naboi. Zastosowano rozdzielacz uniemożliwiający podanie więcej niż jednego naboju na drogę zamka. Przyrządy celownicze składały się z trójkątnej muszki i celownika ramkowo-schodkowego, w późniejszych modelach muszka z osłona i celownik z suwakowy z krzywizną w podstawie. Broń była wyposażona w bagnet czworograniasty wz. 1891 mocowany przy pomocy tulei, a w karabinku wz 44 stały składany w bok bagnet.

Mosin wz.44




Mosin snajperski
Źródło: adamsguns.com




Zbliżenie




widok z tyłu




dane techniczne




Źródła:
TbiU nr 78 Karabin Mosin wz 1891
http://pl.wikipedia.org/wiki/Mosin_wz._1891
http://world.guns.ru/rifle/rfl03-e.htm