M16A2

M16 jest chyba najbardziej znanym amerykańskim karabinem szturmowy. Konstruktorem tej broni jest Eugene Stonera. Wszystko zaczeło sie w 1955 roku w firmie Armalite, gdzie powstał prototyp karabinu AR-10 skonstruowany przez Eugene Stonera, który chciał stworzyć możliwie najlżejszy karabin maszynowy, dzięki odpowiedniej konstrukcji i użytych materiałów karabin ważył zaledwie 3,2 kg. Nowy karabin był testowany przez armie USA jednak armia nie złożyła zamówienia na ten karabin.
W 1957 roku w USA opracowano nabój pośredni 5,56 x 45mm. Stoner przystosował swój karabin na nową amunicję, nowa wersja karabinu była jeszcze lżejsza, a nowa amunicja sprawiała że odrzut był mniejszy, nowe oznaczenie to AR-15. Testy wojskowe jednak wykazały niską celność karabinu, a firma Armalite sprzedała prawa patentowe karabinu firmie Colt, do firmy Colta przeniósł sie również konstruktor karabinu. Nowa firma poradziła sobie z problemem celności AR-15 poprzez zmianę skoku gwintu, po czym rozpoczęto produkcję seryjna karabinu.
Jako pierwsze nowy karabin zamówiły siły powietrzne USA w liczbie 8000szt, miały one zastąpić karabinki M1 i M2, W 1962 1000szt karabinów zamówiła Armia USA dla jednostek walczących w Wietnamie, w kolejnym roku lotnictwo zamówiło 19 000szt, jednocześnie powstała wersja XM16E1 wyposażona w dosyłasz zamka ? zamówiono 85 000 szt tej wersji, w kolejnych latach składano kolejne zamówienia, jednak wkrótce pojawiło sie mnóstwo meldunków o zawodności nowej broni w warunkach bojowych, często występowały zacięcia. Okazało się że problem leży w prochu stosowanym w seryjnie produkowanej amunicji, problem ten rozwiązano dostarczając odpowiednią ilość zestawów do czyszczenia broni (fabryczna amunicja pozostawiała dużo więcej zanieczyszczeń niż prototypowa)
Ostatecznie problemom z niezawodnością położyła kres zmiana prochu, którym elaborowano amunicję i podjęcie decyzji o chromowaniu wnętrza karabinu w celu zwiększenia odporności na zabrudzenia i korozję. A od 1970r każdy karabin posiada schowek za zestaw do czyszczenia broni w kolbie.
W 1966roku armia USA złożyła kolejne zamówienie na wersjęXM16E1 w liczbie 840 000szt które po przejęciu do uzbrojenia otrzymały oficjalna nazwe M16A1, a amunicję 5,56 x 46mm standaryzowano jako M193.
W 1970 roku M16 wyposarzono w nowe magazynki na 30 naboi, które miały zastąpić wcześniejsze 21 nabojowe. Opracowano również podwieszany pod lufą granatnik M203 kal 40mm
W 1981 roku Colt przedstawił prototyp oznaczony M16A1E1. Nowa wersja miała nową lufę o krótszym skoku gwintu, nowy regulowany celownik, inne łoże. Na żądanie USMC karabiny pozbawiono możliwości strzelania ogniem ciągłym (możliwość strzelania ogniem pojedynczym i seriami trójstrzałowymi).
W 1982 roku M16A1E1 otrzymał oznaczenie M16A2. Amunicję SS109 standaryzowano jako M855. Wkrótce potem amunicja SS109 stała się standardową amunicja pośrednią NATO.
Mimo wielu lat od pojawienia sie karabinu M16 w 2004 roku US Marines wybrało M16A4 jako podstawową broń żołnierzy piechoty morskiej i nie planuje zakupów innego typu karabinów szturmowych w najbliższej przyszłości.
Karabinów M16 wszystkich wersji wyprodukowano ponad 8mln szt.

Podstawowe wersje karabinu:
M16 (AR-15) - pierwsza wersja seryjna produkowana dla US Air Force. Karabin strzelający amunicją M193, nie posiadający dosyłacza zamka.
M16A1 (XM16E1) - wersja seryjna dla US Army wyposażona w dosyłacz zamka.
M16A2 (XM16A1E1) - zmodernizowana wersja strzelająca amunicją M855 (5,56 x 45 mm NATO). Karabin wyposażono w nową lufę z gwintem o krótszym skoku, nowe okładki lufy i przyrządy celownicze. Karabiny M16A2 wyposażone są w mechanizmy spustowe umożliwiające strzelanie ogniem pojedynczym i seriami trójstrzałowymi.
M16A3 - wersja z chwytem transportowym zamocowanym na szynie Picatinny. Po zdjęciu chwytu transportowego można w jego miejsce zamocować celownik optyczny lub kolimatorowy (standardowo montowany jest celownik kolimatorowy M68). Mechanizm spustowy bez ogranicznika długości serii (ogień pojedynczy - seryjny).
M16A4 - wersja identyczna jak M16A3, ale z mechanizmem spustowym jak M16A2 (ogień pojedynczy - serie trójstrzałowe).

Opis konstrukcji:
Zasada działania oparta o wykorzystanie energii gazów prochowych odprowadzanych przez boczny otwór lufy (gazy prochowe są doprowadzane bezpośrednio na suwadło, karabin nie posiada klasycznego tłoka gazowego). Ryglowanie przez obrót zamka w lewo. Zamek zwalniany przyciskiem z lewej strony gniazda magazynka. Po prawej stronie broni ręczny dosyłacz zamka. Rękojeść przeładowania w kształcie litery T za chwytem transportowym (nieruchoma w trakcie strzelania). Mechanizm spustowy z ogranicznikiem długości serii umożliwia strzelanie ogniem pojedynczym i seriami trzystrzałowymi. Przełącznik rodzaju ognia połączony z bezpiecznikiem, po obu stronach broni. Zasilanie z dwurzędowych magazynków łukowych o pojemności 30 naboi (możliwość użycia magazynków 20 nabojowych). Otwarte przyrządy celownicze składają się z muszki i celownika przerzutowego (z przeziernikiem). Po zdjęciu chwytu transportowego, możliwość zamocowania w jego miejscu celownika optycznego lub optoelektronicznego. Część karabinów zamiast standardowego łoża ma zamocowany zestaw czterech szyn Picatinny, w tym przypadku celownik kolimatorowy jest mocowany przed chwytem transportowym.


M16A4 bez magazynka

Dane taktyczno-techniczne

Wzór	M16A1	M16A2	M16A3/A4
Nabój	5,56 x 45 mm M193	5,56 x 45 mm NATO	5,56 x 45 mm NATO
Długość karabinu bez bagnetu/z bagnetem (mm)	991/1124	1007/1140	1007/1140
Długość lufy bez tłumika płomieni/z tłumikiem płomieni (mm)	508/533	508/533	508/533
Masa karabinu niezaładowanego (kg)	2,97	3,53	?
Prędkość początkowa (m/s)	975	948	948
Donośność skuteczna (m)	700	600	600
Szybkostrzelność	650 - 750	800	?
Prędkość początkowa	945 m/s	975 m/s	?

Źródła:
http://world.guns.ru/assault/as18-e.htm
http://pl.wikipedia.org/wiki/Karabin_M16