Doświadczenia kampanii francuskiej w 1940r. wykazały, że dotychczas masowo używane czołgi Panzer I i Panzer II nie spełniają już wymagań pola walki.
Jednocześnie brakowało artylerii bezpośrednio wspierającej piechotę na polu walki. Postanowiono wykorzystać wycofywane z pierwszej linii czołgi budując na ich podwoziu działa samobieżne.
Prace projektowe nad nowym pojazdem powierzono firmie Alkett. Prototyp oparty na podwoziu Panzer II Ausf. F gotowy był na początku 1942 r. otrzymując nazwę Wespe (Osa). Przebudowa czołgu Panzer II na Wespe polegała na zdjęciu wieżyczki i wstawienie na jej miejscu lekką polową haubicę 10,5cm (105mm) le.F.H 18/2 , którą osłonięto płytami pancernymi z przodu, po bokach oraz z tyłu, górę pozostawiając odkrytą oraz przeniesieniem silnika wraz z całym układem napędowym do przedniej części pojazdu. Kampania na froncie wschodnim przeciągała się, a potrzeby frontu były coraz większe dlatego natychmiast rozpoczęto produkcję seryjną, Tam też przeszły swój chrzest bojowy.
Wespe było najpowszechniej używanym przez Niemców działem samobieżnym. Wchodziły w skład dywizjonów dział samobieżnych w dywizjach pancernych.
Oprócz firmy Alkett produkowano je również w zakładach Famo (dawnych zakładach Pz.Inż w Czechowicach k/ Warszawy, dzisiejszy Ursus). Wesper wyprodukowano w ilości 835 szt. (w tym 159 jako transportery amunicji).
















Opracowano na podstawie:
1.Dariusz Jędrzejewski, Zbigniew Lalak ?Niemiecka broń pancerna 1939-1945?, wyd. Lampart, Warszawa 1994
2.www.panzertruppen.org
3.http://wilk.wpk.p.lodz.pl/~whatfor/wespe.htm
4.http://www.jurek.com.pl/bron2ws/index2.php?kraj=de&rodzaj=wb&nr=035