zaloguj przez facebook
Prototypowe czołgi ciężkie T32
Doświadczenia, jakie US Army zgromadziła użytkując silnie opancerzone czołgi przełamania M4A3E2 dowiodły niezbędności posiadania wozów bojowych tego rodzaju. Już 7-go grudnia 1944 roku dowództwo wojsk lądowych zgłosiło zapotrzebowanie w Departamencie Uzbrojenia na silnie opancerzoną wersję czołgu M26.Jak pilna była to potrzeba świadczy fakt, że proszono o natychmiastowe nadanie biegu tej sprawie .
Zrobiono to, że tak powiem, podwójnie. Przede wszystkim - doopancerzono standardowy czołg M26 - powstała w ten sposób wersja M26E5.
Prócz tego - rozpoczęto prace studyjne nad zupełnie nowym czołgiem ciężkim, który miał utylizować możliwie największą ilość seryjnych podzespołów Pershinga.
Ordnance Committee Minutes (OCM) 26606 z 8-go lutego 1945 roku zaproponowało budowę czterech wozów prototypowych, przyznając im nazwę T32.Oficjalnie projekt zatwierdzono w marcu.
Projekt otrzymał wysoki priorytet i gdy 10-go kwietnia zaprezentowano publicznie drewnianą makietę czołgu 80% rysunków do dwóch pierwszych prototypów było już gotowych.
Wozy te miały otrzymać zespół napędowy składający się z dwunastocylindrowego silnika widlastego Ford GAC oraz automatycznej skrzyni przekładniowej, podobnej do zaprojektowanej dla czołgu ciężkiego T29.Zastosowano podwozia od M26, jednak ze względu na większą długość pojazdu dodano po jednym kole jezdnym po obu stronach. Było ich więc siedem. By zmniejszyć do niezbędnego minimum nacisk na grunt zastosowano zamontowane na stałe poszerzacze do gąsienic T80E1, zwiększające ich szerokość do 28 cali (71.1cm).
Uzbrojenie miała stanowić 90mm armata T15E2 umieszczona w jarzmie zespolonym z karabinem maszynowym 7.62mm M1919A4. Armata ta stosowała amunicję rozdzielnego ładowania o bardzo długiej łusce, co wymusiło znaczne zmiany w konstrukcji zasobników w stosunku do M26.
Prędkość początkowa pocisku przeciwpancernego T43 wystrzelonego z armaty T15E2 wynosiła 975.3 metra na sekundę. W przypadku lżejszego (7.57kg) pocisku podkalibrowego (HVAP) prędkość ta wynosiła 1143 metry na sekundę.
Założono, że grubość czołowej płyty pancernej wyniesie 127mm (5 cali) przy kącie nachylenia 54 stopni., zaś opancerzenie wieży miało wynosić pomiędzy 298.5mm (11.75 cala) z przodu, a 152.4mm (6 cali) z tyłu.
W pierwszych dwóch prototypowych wozach zastosowano odlewane pancerze czołowe, zawierające jarzmo karabinu maszynowego (7.62mm M1919A4) który miał obsługiwać pomocnik kierowcy. Następne dwa zaś zbudowano używając spawanych płyt walcowanych i w nich z tego jarzma i karabinu zrezygnowano.
OCM 28680 z 9 sierpnia 1946 roku po porównaniu charakterystyk obu wersji prototypowych zdecydowało o nadaniu tym ostatnim nazwy T32E1.
Zarówno kierowca, jak pomocnik mieli mieć pojedyncze peryskopy M13 w pokrywach luków.
Dowódca miał mieć do dyspozycji sześciowizjerową kopułkę oraz peryskop M15 zaś celowniczy używał peryskopu M10E4 oraz teleskopów M77E1 i M71 E4.
Dwa pierwsze prototypy ukończono 15 stycznia i 19 kwietnia 1946 roku i wysłano do testów w Aberdeen Proving Ground w Maryland. Budowę trzeciego prototypu zakończono 14 maja i wysłano do Fort Knox w Kentucky. Czwarty prototyp po ukończeniu 19 czerwca 1946 roku pozostawiono w Detroit dla dalszych prac studyjno-badawczych.
Prototypowe czołgi ciężkie T32 były pierwszymi wozami bojowymi z nowej generacji automatycznymi skrzyniami przekładniowymi, jakie testowano zarówno w Aberdeen Proving Ground oraz w Fort Knox i jak można przypuszczać natknięto się na mnóstwo problemów. Wczesna wersja transmisji EX-120 miała normalną dla konstrukcji eksperymentalnej ilość awarii, ale przyczyniła się ona dla złej opinii czołgistów o jej trwałości. Narzekano również na konieczność częstych i pracochłonnych prac serwisowych. Niemniej - doświadczenia zebrane w czasie jazd testowych doprowadziły do skonstruowania transmisji CD-850, która na wiele lat miała stać się standardem niemalże wszystkich amerykańskich czołgów.
Dane techniczne:
Załoga - 5
Długość całkowita - 1083.6cm
Długość kadłuba - 707.1cm
Szerokość - 376.7cm
Wysokość (z kopułką dowódcy) - 281.2cm
Prześwit - 46.5cm
Średnica pierścienia wieży - 176.3cm
Masa całkowita - 54431 kilogramów
Nacisk na grunt - 0.815 kilograma na centymetr kwadratowy
Pancerz - płyta czołowa-góra - 127mm
-dół - 95mm
- burty - 76mm
- ty - 51mm
- stropy - 25mm
- podłoga - przód - 25mm
- tył - 13mm
- wieża - jarzmo - 298mm
- przód - 298mm
- burty - pomiędzy 197mm, a 152mm
- tył - 152mm
- strop - 25mm
Uzbrojenie - 90mm armata T15E2 w jarzmie zespolonym T119 o długości 70 kalibrów
- T32 - dwa karabiny maszynowe 7.62mm M1919A4
- T32E1 0 jeden karabin maszynowy 7.62mm M1919A4
- jeden przeciwlotniczy karabin maszynowy 12.7mm HB M2 na stropie wieży
- pięć pistoletów maszynowych 11.43mm M3
Zapas amunicji - 54 naboje 90mm
- 550 nabojów 12.7mm
- 900 nabojów 11.43mm
- 4000 nabojów 7.62mm
- 12 granatów ręcznych
Optyka - dowódca - sześciowizjerowa kopułka plus peryskop M15
- celowniczy - teleskopy: M77E1, M71E4, peryskop M10E4
- kierowca - peryskop M13
- pomocnik kierowcy - peryskop M13
Zespół napędowy - silnik - 12 cylindrowy, widlasty (60 stopni) Ford GAC
- pojemność skokowa - 27022.3 centymetra sześciennego
- moc maksymalna 770 KM przy 1600 obrotach na minut
- automatyczna skrzynia przekładniowa EX-120 o dwóch zakresach przełożeń naprzód i jednym wstecznym
Zawieszenia - siedem kół jezdnych na burtę zawieszonych na wałkach skrętnych
Gąsienice - T80E3 lub T84E3 o szerokości 71.1cm
System elektryczny - prąd stały o napięciu 24 voltów
Radiostacja - SCR 508 oraz AN/VRC-3 zamontowane w nawisie wieży
Prędkość maksymalna po drodze - 35.4kilometra na godzin
Zdolność do pokonywania wzniesień - do 60 procent
Zdolność do przekraczania rowów - do 259cm
Zdolność do przekraczania przeszkód pionowych - do 116.8cm
Maksymalna dopuszczalna głębokość przeszkody wodnej - do122 cm
Zapas paliwa - 965.3 litra
Zasięg maksymalny po drogach - ok.161km
Bibliografia:
Firepower - A History of the American Heavy Tank - R.P.Hunnicutt - Presidio Press, 1988
Notes on Materiel, Heavy Tank T32 and Heavy Tank T32E1 - Chrysler Corporation, 1946
Notes on Materiel, Gun, 90mm T15 - Watervilet Arsenal, 1946
Ordnance Committee Minutes 26606, 8 luty 1945
Ordnance Committee Minutes 28680, 9 sierpnia 1945
Zdjęcia pochodzą z ?Firepower - A History of the American Heavy Tank" - R.P.Hunnicutt - Presidio Press, 1988
Zrobiono to, że tak powiem, podwójnie. Przede wszystkim - doopancerzono standardowy czołg M26 - powstała w ten sposób wersja M26E5.
Prócz tego - rozpoczęto prace studyjne nad zupełnie nowym czołgiem ciężkim, który miał utylizować możliwie największą ilość seryjnych podzespołów Pershinga.
Ordnance Committee Minutes (OCM) 26606 z 8-go lutego 1945 roku zaproponowało budowę czterech wozów prototypowych, przyznając im nazwę T32.Oficjalnie projekt zatwierdzono w marcu.
Projekt otrzymał wysoki priorytet i gdy 10-go kwietnia zaprezentowano publicznie drewnianą makietę czołgu 80% rysunków do dwóch pierwszych prototypów było już gotowych.
Wozy te miały otrzymać zespół napędowy składający się z dwunastocylindrowego silnika widlastego Ford GAC oraz automatycznej skrzyni przekładniowej, podobnej do zaprojektowanej dla czołgu ciężkiego T29.Zastosowano podwozia od M26, jednak ze względu na większą długość pojazdu dodano po jednym kole jezdnym po obu stronach. Było ich więc siedem. By zmniejszyć do niezbędnego minimum nacisk na grunt zastosowano zamontowane na stałe poszerzacze do gąsienic T80E1, zwiększające ich szerokość do 28 cali (71.1cm).
Uzbrojenie miała stanowić 90mm armata T15E2 umieszczona w jarzmie zespolonym z karabinem maszynowym 7.62mm M1919A4. Armata ta stosowała amunicję rozdzielnego ładowania o bardzo długiej łusce, co wymusiło znaczne zmiany w konstrukcji zasobników w stosunku do M26.
Prędkość początkowa pocisku przeciwpancernego T43 wystrzelonego z armaty T15E2 wynosiła 975.3 metra na sekundę. W przypadku lżejszego (7.57kg) pocisku podkalibrowego (HVAP) prędkość ta wynosiła 1143 metry na sekundę.
Założono, że grubość czołowej płyty pancernej wyniesie 127mm (5 cali) przy kącie nachylenia 54 stopni., zaś opancerzenie wieży miało wynosić pomiędzy 298.5mm (11.75 cala) z przodu, a 152.4mm (6 cali) z tyłu.
W pierwszych dwóch prototypowych wozach zastosowano odlewane pancerze czołowe, zawierające jarzmo karabinu maszynowego (7.62mm M1919A4) który miał obsługiwać pomocnik kierowcy. Następne dwa zaś zbudowano używając spawanych płyt walcowanych i w nich z tego jarzma i karabinu zrezygnowano.
OCM 28680 z 9 sierpnia 1946 roku po porównaniu charakterystyk obu wersji prototypowych zdecydowało o nadaniu tym ostatnim nazwy T32E1.
Zarówno kierowca, jak pomocnik mieli mieć pojedyncze peryskopy M13 w pokrywach luków.
Dowódca miał mieć do dyspozycji sześciowizjerową kopułkę oraz peryskop M15 zaś celowniczy używał peryskopu M10E4 oraz teleskopów M77E1 i M71 E4.
Dwa pierwsze prototypy ukończono 15 stycznia i 19 kwietnia 1946 roku i wysłano do testów w Aberdeen Proving Ground w Maryland. Budowę trzeciego prototypu zakończono 14 maja i wysłano do Fort Knox w Kentucky. Czwarty prototyp po ukończeniu 19 czerwca 1946 roku pozostawiono w Detroit dla dalszych prac studyjno-badawczych.
Prototypowe czołgi ciężkie T32 były pierwszymi wozami bojowymi z nowej generacji automatycznymi skrzyniami przekładniowymi, jakie testowano zarówno w Aberdeen Proving Ground oraz w Fort Knox i jak można przypuszczać natknięto się na mnóstwo problemów. Wczesna wersja transmisji EX-120 miała normalną dla konstrukcji eksperymentalnej ilość awarii, ale przyczyniła się ona dla złej opinii czołgistów o jej trwałości. Narzekano również na konieczność częstych i pracochłonnych prac serwisowych. Niemniej - doświadczenia zebrane w czasie jazd testowych doprowadziły do skonstruowania transmisji CD-850, która na wiele lat miała stać się standardem niemalże wszystkich amerykańskich czołgów.
Dane techniczne:
Załoga - 5
Długość całkowita - 1083.6cm
Długość kadłuba - 707.1cm
Szerokość - 376.7cm
Wysokość (z kopułką dowódcy) - 281.2cm
Prześwit - 46.5cm
Średnica pierścienia wieży - 176.3cm
Masa całkowita - 54431 kilogramów
Nacisk na grunt - 0.815 kilograma na centymetr kwadratowy
Pancerz - płyta czołowa-góra - 127mm
-dół - 95mm
- burty - 76mm
- ty - 51mm
- stropy - 25mm
- podłoga - przód - 25mm
- tył - 13mm
- wieża - jarzmo - 298mm
- przód - 298mm
- burty - pomiędzy 197mm, a 152mm
- tył - 152mm
- strop - 25mm
Uzbrojenie - 90mm armata T15E2 w jarzmie zespolonym T119 o długości 70 kalibrów
- T32 - dwa karabiny maszynowe 7.62mm M1919A4
- T32E1 0 jeden karabin maszynowy 7.62mm M1919A4
- jeden przeciwlotniczy karabin maszynowy 12.7mm HB M2 na stropie wieży
- pięć pistoletów maszynowych 11.43mm M3
Zapas amunicji - 54 naboje 90mm
- 550 nabojów 12.7mm
- 900 nabojów 11.43mm
- 4000 nabojów 7.62mm
- 12 granatów ręcznych
Optyka - dowódca - sześciowizjerowa kopułka plus peryskop M15
- celowniczy - teleskopy: M77E1, M71E4, peryskop M10E4
- kierowca - peryskop M13
- pomocnik kierowcy - peryskop M13
Zespół napędowy - silnik - 12 cylindrowy, widlasty (60 stopni) Ford GAC
- pojemność skokowa - 27022.3 centymetra sześciennego
- moc maksymalna 770 KM przy 1600 obrotach na minut
- automatyczna skrzynia przekładniowa EX-120 o dwóch zakresach przełożeń naprzód i jednym wstecznym
Zawieszenia - siedem kół jezdnych na burtę zawieszonych na wałkach skrętnych
Gąsienice - T80E3 lub T84E3 o szerokości 71.1cm
System elektryczny - prąd stały o napięciu 24 voltów
Radiostacja - SCR 508 oraz AN/VRC-3 zamontowane w nawisie wieży
Prędkość maksymalna po drodze - 35.4kilometra na godzin
Zdolność do pokonywania wzniesień - do 60 procent
Zdolność do przekraczania rowów - do 259cm
Zdolność do przekraczania przeszkód pionowych - do 116.8cm
Maksymalna dopuszczalna głębokość przeszkody wodnej - do122 cm
Zapas paliwa - 965.3 litra
Zasięg maksymalny po drogach - ok.161km
Bibliografia:
Firepower - A History of the American Heavy Tank - R.P.Hunnicutt - Presidio Press, 1988
Notes on Materiel, Heavy Tank T32 and Heavy Tank T32E1 - Chrysler Corporation, 1946
Notes on Materiel, Gun, 90mm T15 - Watervilet Arsenal, 1946
Ordnance Committee Minutes 26606, 8 luty 1945
Ordnance Committee Minutes 28680, 9 sierpnia 1945
Zdjęcia pochodzą z ?Firepower - A History of the American Heavy Tank" - R.P.Hunnicutt - Presidio Press, 1988
