zaloguj przez facebook
Bitwa w Ardenach
Ardeny - góry w Europie, leżące na terenie Belgii, Luksemburga, Francji i Niemiec. Liczne torfowiska, porośnięte lasami i wrzosowiskami.
16 grudnia 1944 w Ardenach rusza ostania ofensywa na Zachodzie. Rankiem trzy niemieckie armie składające się w sumie z 25 dywizji (w tym 7 pancernych) uderzyły na zaskoczone wojska amerykańskie i sforsowały ich linie obronne. Jednak nim w stronę aliantów ruszyły jednostki pancerne za liniami pojawili się niemieccy komandosi (tzw.Greif Komando). Mówili świetnie po angielsku i przebrani w alianckie mundury starali się niszczyć punkty dowodzenia i węzły komunikacyjne. Uderzenie nastąpiło w okresie złej pogody i niskiego pułapu chmur, co uniemożliwiło interwencje samolotów alianckich. Niemieckie kolumny składające się z m.in. tysiąca
czołgów ciężkich wyłaniały się z mgły. Operacja słusznie została nazwana "Herbstnebel" - "Jesienna Mgła".
Operacją dowodził feldmarszałek Gerd von Rundstedt niedawno wyrzucony z dowodzenia na Zachodzie. Hitler postanowił go po raz powołać na stanowisko dowódcy. Marszałek, świetny fachowiec w dziedzinie wojskowości, któremu los wojny hitlerowskiej był obojętny podjął się zadania.
Siły niemieckie przeznaczone do natarcia:
6.Armia pancerna SS pod dowództwem Seppa Dietricha. Była to świeżo sformowana grupa operacyjna w skład której weszły najbardziej elitarne jednostki Waffen-SS, włącznie z 1. Dywizja Pancerną SS "Leibstandarte SS Adolf Hitler" i 12. Dywizją Pancerną "Hitlerjugend". 6. armia stanowiła trzon ataku. Jej ostatecznym zadaniem było zdobycie Antwerpii.
5. Armia Pancerna pod dowództwem Hasso von Manteuffela, która miała za zadanie zdobycie Brukseli.
7. armia pod dowództwem Ericha Brandenbergera, znajdowała się na południowym skrzydle ataku.
15. armia pod dowództwem Gustava-Adolfa von Zangena. Jej zadaniem było uniemożliwienie kontrataku wojskom amerykańskim znajdującym się w północnej części Ardenów i przeprowadzenia ewentualnej akcji ofensywnej przy sprzyjających warunkach strategicznych.
Wyznaczono 3 warunki powodzenia kontrofensywy:
całkowite zaskoczenie nieprzyjaciela;
złe warunki pogodowe uniemożliwiające wykorzystanie lotnictwa przez aliantów;
szybki atak;
O godzinie 5:30 rozpoczyna się przygotowanie artyleryjskie. 6.Armia pancerna SS rozpoczyna natarcie na Mozie i Stavelot, 5. Armia pancerna kieruje się na Bastogne. Na skrzydłach podążają 2 inne armie. Natarcie zaczęło rozcinać siły alianckie na dwie grupy. Rozpęd ofensywy zaczął się załamywać 24 grudnia , wraz z poprawą pogody.
Alianckie lotnictwo niszczyło zgrupowania niemieckie i linie komunikacyjne.
Sytuację oblężonego Bastogne gdzie broniła się 101. Powietrzno-Desantowa uratował George Patton, którego 2 dywizje (wsparte potem 4 kolejnymi) po długim marszu zaczęły odbijać miasto.
Klęska pod Gigant i przebicie się do Bastogne 26 grudnia 1944 zahamowało ofensywę niemiecką. Akcje Luftwaffe mające na celu zlikwidowanie zagrożenia ze strony USAAF i RAF w postaci bombardowań lotnisk nie przynoszą porządanych efektów.
3 stycznia 1945 Alianci przechodzą do kontrofensywy. Do końca stycznia zostaje przywrócony stan frontu z 16 grudnia.
Straty po obu stronach były dotkliwe, ale Alianci mieli wystarczającą ilość sprzętu i ludzi do uzupełnień, czego nie można powiedzieć o rozbitych armiach niemieckich.
Tygrys biorący udział w ofensywie
niszczyciel czołgów zdobyty przez Amerykanów
mapka Ardenów
Niemcy w natarciu
Bibliografia:
http://www.panzer.punkt.pl/artykuly/ardeny/ardeny.htm
http://pl.wikipedia.org/wiki/Ofensywa_w_Ardenach
16 grudnia 1944 w Ardenach rusza ostania ofensywa na Zachodzie. Rankiem trzy niemieckie armie składające się w sumie z 25 dywizji (w tym 7 pancernych) uderzyły na zaskoczone wojska amerykańskie i sforsowały ich linie obronne. Jednak nim w stronę aliantów ruszyły jednostki pancerne za liniami pojawili się niemieccy komandosi (tzw.Greif Komando). Mówili świetnie po angielsku i przebrani w alianckie mundury starali się niszczyć punkty dowodzenia i węzły komunikacyjne. Uderzenie nastąpiło w okresie złej pogody i niskiego pułapu chmur, co uniemożliwiło interwencje samolotów alianckich. Niemieckie kolumny składające się z m.in. tysiąca
czołgów ciężkich wyłaniały się z mgły. Operacja słusznie została nazwana "Herbstnebel" - "Jesienna Mgła".
Operacją dowodził feldmarszałek Gerd von Rundstedt niedawno wyrzucony z dowodzenia na Zachodzie. Hitler postanowił go po raz powołać na stanowisko dowódcy. Marszałek, świetny fachowiec w dziedzinie wojskowości, któremu los wojny hitlerowskiej był obojętny podjął się zadania.
Siły niemieckie przeznaczone do natarcia:
6.Armia pancerna SS pod dowództwem Seppa Dietricha. Była to świeżo sformowana grupa operacyjna w skład której weszły najbardziej elitarne jednostki Waffen-SS, włącznie z 1. Dywizja Pancerną SS "Leibstandarte SS Adolf Hitler" i 12. Dywizją Pancerną "Hitlerjugend". 6. armia stanowiła trzon ataku. Jej ostatecznym zadaniem było zdobycie Antwerpii.
5. Armia Pancerna pod dowództwem Hasso von Manteuffela, która miała za zadanie zdobycie Brukseli.
7. armia pod dowództwem Ericha Brandenbergera, znajdowała się na południowym skrzydle ataku.
15. armia pod dowództwem Gustava-Adolfa von Zangena. Jej zadaniem było uniemożliwienie kontrataku wojskom amerykańskim znajdującym się w północnej części Ardenów i przeprowadzenia ewentualnej akcji ofensywnej przy sprzyjających warunkach strategicznych.
Wyznaczono 3 warunki powodzenia kontrofensywy:
całkowite zaskoczenie nieprzyjaciela;
złe warunki pogodowe uniemożliwiające wykorzystanie lotnictwa przez aliantów;
szybki atak;
O godzinie 5:30 rozpoczyna się przygotowanie artyleryjskie. 6.Armia pancerna SS rozpoczyna natarcie na Mozie i Stavelot, 5. Armia pancerna kieruje się na Bastogne. Na skrzydłach podążają 2 inne armie. Natarcie zaczęło rozcinać siły alianckie na dwie grupy. Rozpęd ofensywy zaczął się załamywać 24 grudnia , wraz z poprawą pogody.
Alianckie lotnictwo niszczyło zgrupowania niemieckie i linie komunikacyjne.
Sytuację oblężonego Bastogne gdzie broniła się 101. Powietrzno-Desantowa uratował George Patton, którego 2 dywizje (wsparte potem 4 kolejnymi) po długim marszu zaczęły odbijać miasto.
Klęska pod Gigant i przebicie się do Bastogne 26 grudnia 1944 zahamowało ofensywę niemiecką. Akcje Luftwaffe mające na celu zlikwidowanie zagrożenia ze strony USAAF i RAF w postaci bombardowań lotnisk nie przynoszą porządanych efektów.
3 stycznia 1945 Alianci przechodzą do kontrofensywy. Do końca stycznia zostaje przywrócony stan frontu z 16 grudnia.
Straty po obu stronach były dotkliwe, ale Alianci mieli wystarczającą ilość sprzętu i ludzi do uzupełnień, czego nie można powiedzieć o rozbitych armiach niemieckich.
Tygrys biorący udział w ofensywie
niszczyciel czołgów zdobyty przez Amerykanów
mapka Ardenów
Niemcy w natarciu
Bibliografia:
http://www.panzer.punkt.pl/artykuly/ardeny/ardeny.htm
http://pl.wikipedia.org/wiki/Ofensywa_w_Ardenach
